برچسب ارشیو: سیستم

چکیده سیستم اطلاعات مدیریت پیشرفته – MIS

 بر اساس تدریس استاد سرکارخانم سهیلا سردار

نگاه کوتاه

سیستم اطلاعات مدیریت گونه‌ای از سیستم‌های اطلاعاتی رایانه‌ای است که می‌تواند اطلاعات را از منابع مختلفی در مؤسسه برای تصمیم گیری در رده مدیریتی جمع‌آوری و پردازش کند. کنترل مدیریتی نیازمند اطلاعاتی است که بخشی از آن توسط سیستم‌های پردازشِ مبادلات تولید می‌شوند. سیستم‌های اطلاعاتی پشتیبان کنترل مدیریتی، اطلاعات تولید شده توسط سیستم‌های پردازش مبادلات را پردازش کرده و آنها را در شکل جدیدِ معنی‌داری به مدیر ارائه می‌کنند. چنین سیستم‌های اطلاعات‌ی، سیستم‌های اطلاعات مدیریتی نامیده می‌شوند.

سیستم اطلاعات مدیریت سیستمی است یکپارچه که از کاربر و ماشین برای ارائه اطلاعات در پشتیبانی از عملیات، مدیریت و تصمیم‌گیری در سازمان تشکیل شده‌است. این سیستم از نرم‌افزار و سخت‌افزار رایانه‌ای، راهنماها و دستورالعمل‌ها، مدل‌هایی برای تحلیل، برنامه‌ریزی، کنترل و تصمیم‌گیری و یک پایگاه اطلاعات بهره می‌گیرد (دیویس و اولسون ۱۹۸۵، ۶).

سیستم اطلاعات مدیریت سیستمی یکپارچه، رایانه‌ای و کاربر- ماشینی است که اطلاعات لازم برای حمایت از عملیات و تصمیم‌گیری را فراهم می‌کند. اجزاء اصلی این سیستم عبارت‌اند از: (۱) سیستمی یکپارچه برای خدمت به تعداد زیادی کاربر، (۲) سیستمی رایانه‌ای که تعدادی نرم‌افزار اطلاعاتی را از طریق یک پایگاه اطلاعات به هم ربط داده (۳) رابط کاربر- ماشین که به جستجوهای فوری و موقتی پاسخ داده (۴) ارائه اطلاعات به تمام سطوح مدیریتی و (۵) پشتیبانی از عملیات و تصمیم‌گیری
سیر تکامل سیستم اطلاعات مدیریت
در اوایل قرن بیستم، مخصوصآ در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، استفاده از تجهیزات داده‌پردازی الکترومکانیکی مانند برگه‌های ماشین‌خوان و وسایل محاسبه‌گر، روند پردازش اطلاعات و تهیه گزارش‌های مختلف مدیریتی از کارکردهای سازمان را نسبت به گذشته آسان‌تر و سریع‌تر کرد. با ورود گسترده رایانه‌ها به بازار جهانی در اوایل دهه ۱۹۵۰، این روند باز هم شتاب گرفت. در رایانه‌های نسل اول و دوم، ترتیب ذخیره و بازیابی اطلاعات و دسترسی به آن متوالی بود و ردگیری یک داده خاص، بدون گذر از داده‌های قبلی ممکن نبود. این امر در ذخیره و بازیابی اطلاعات لازم، محدودیت به‌وجود می‌آورد. با پیدایش رایانه‌های نسل سوم و چهارم در دهه ۱۹۶۰ و ایجاد امکان دستیابی تصادفی به اطلاعات و ذخیره داده‌ها بر روی محمل‌هایی با ظرفیت بالا همچون لوح‌های فشرده(سی‌دی)، این محدودیت برطرف شد. در دهه‌های اخیر، فناوری‌های نوین، امکان ترکیب و تلخیص داده‌های به‌دست آمده از سیستم اطلاعات مدیریت در سازمان‌های مختلف را میسر ساخته و ارتباطات دوربرد قابلیت تعامل داده‌های نظام‌های گوناگون را ایجاد کرده‌اند.
در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ نظام‌های داده‌پردازی الکترونیکی، با قابلیت محدود، فقط در سازمان‌های بزرگ وجود داشت. با ورود نظام‌های پشتیبانی تصمیم‌گیری (دی.اس.اس.)[۳] در دهه ۱۹۷۰، قابلیت‌های بیشتری در اختیار مدیران سازمان‌ها قرار گرفت. با راه یافتن رایانه‌های شخصی به بخش‌های مختلف سازمان‌ها در دهه ۱۹۸۰، و ابداع نظام‌های خبره و هوش مصنوعی عمل تصمیم‌گیری و انجام امور به کمک داده‌ها و اطلاعات میسر شد. علاوه بر موارد مذکور، در خلال این دهه، ابزارهای دیگری همچون نظام‌های اطلاعات اجرایی (EIS) و نظام‌های اطلاعات دفتری (OIS) هم به‌وجود آمده، و بر گستره MIS و قابلیت‌های آن افزوده‌اند. هم‌اکنون ارتباطات شبکه‌ای و ماهواره‌ای دوربرد، اینترنت، اکسترانت، و اینترانت، نرم‌افزارهای مختلف و طرح‌های گوناگون آزمایشی سیستم اطلاعات مدیریت را به‌صورت متنوع در اختیار سازمان‌ها و مشتریان آنها قرار داده است

مفهوم سیستم اطلاعات مدیریت

سیستم اطلاعات مدیریت سازمان یک چیز متمایز و جدا از دیگر سیستم‌های اطلاعات نیست بلکه چارچوبی کلی ارائه می‌کند که دیگر سیستم‌های اطلاعات بر مبنای آن با یکدیگر همخوان می‌شوند. در طول زمان مشخص شد که مفهوم پیاده‌سازی یک سیستم کاملاً یکپارچه واحد بسیار مشکل است. واقعیت این است که یک سیستم یکپارچه، به معنی یک ساختار واحد و همگن نیست بلکه بدین معنی است که اجزاء آن منطبق بر یک طرح کلی هستند. اکنون سیستم اطلاعات مدیریت به منزله فدراسیونی از زیرسیستم‌ها در نظر گرفته می‌شوند که در صورت نیاز طراحی و اجرا می‌شوند اما منطبق بر طرح کلی، استانداردها و رویه‌های سیستم اطلاعات مدیریت هستند. بنابراین به جای یک سیستم اطلاعات مدیریت واحد و کلی، سازمان می‌تواند تعداد زیادی سیستم اطلاعات مرتبط داشته باشد که نیازهای مدیریتی را در سطوح مختلف به شکل‌های مختلف تأمین می‌کنند. تجربه نشان می‌دهد که یک سیستم کاملاً یکپارچه غیر ممکن است. عوامل زیادی وجود دارند که باید همزمان و توأم در نظر گرفته شوند و نگهداری چنین سیستمی مشکل است. به همین دلیل، سیستم‌های اطلاعات مدیریت بیشتر به صورت بخش بخش طراحی می‌شوند و یکپارچه‌سازی تنها در مواردی که ضروری باشد اعمال می‌شود. به طور خلاصه سیستم‌های اطلاعات مدیریت مبنایی برای یکپارچه‌سازی پردازش‌های اطلاعات سازمانی ارائه می‌دهند.

رئوس مطالب

 ویژه گیهای اطلاعات  – MIS چیست؟- ویژه گیهای MIS – بخش بندی سیستم های اطلاعات مدیریت – مدل مفهومی سیستم اطلاعات مدیریت – نقش MIS  – استفاده عملیاتی از MIS – افزایش پیچیدگی در کسب و کار – استراتژی های استفاده از MIS – انواع سیستمهای اطلاعات از لحاظ سیر تاریخی – ویژه گی سیستمهای اطلاعات – اقتصاد دیجیتالی  اقتصاد جدید – کسب و کار دیجیتال – قابلیت های اصلی سیستمهای اطلاعات – Business Model  مدل های کسب و کار – تعریف مدل کسب وکار – پنج نمونه از مد لهای کسب و کار در عصر دیجیتالی – فشارهای کسب و کار – واکنش های سازمانی و پشتیبانی فناوری اطلاعات – فشارهای عوامل محیطی بر کسب و کار – فشارها یا محرک های کسب و کار – پاسخ های سازمانی به محرک های محیطی فشار بر کسب وکار – پیتر دراکرو اهمیت تجارت الکترونیکی  – سیستم اطلاعات چیست؟ – سیستم اطلاعات مبتنی بر کامپیوتر  – تفاوت میان کامپیوترها و سیستم های اطلاعات- فناوری اطلاعات چیست؟ – برخی از زمینه های کاربردی سیستمهای اطلاعات – روند  تکنولوژی – تعریف سیستم اطلاعات IS – طبقه بندی های سیستمهای اطلاعات  – طبقه بندی های بر اساس ساختار سازمانی – طبقه بندی های بر اساس نوع پشتیبانی – انواع اصلی سیستمهای پشتیبانی مبتنی بر فناوری اطلاعات – ادامه انواع اصلی سیستمهای پشتیبانی مبتنی بر فناوری اطلاعات – افراد در سازمان – دیاگرام سیستمهای پشتیبانی اطلاعات  – زنجیره تامین – سیستم های بین سازمانی IOS – زیرساخت فناوری اطلاعات – انواع معماری اطلاعات براساس محیط پردازش – انواع معماری اطلاعات براساس محیط وب

دانلود جزوه چکیده سیستمهای اطلاعات مدیریت  چ

James_OBrien,_George_Marakas_Management_Information_Systems,_10th_Edition

مروری بر سیستمهای مدیریت محتوا CMS

نگاه کوتاه

سامانه مدیریت محتوا (Content Management System)، نرم‌افزاری که به‌وسیلهٔ آن ساخت و نگهداری وب‌گاهها به شکلی ساده امکان‌پذیر می‌گردد.
سامانه مدیریت کد (Code Management System)، نرم‌افزاری برای بایگانی و نگهداری کد منبع نرم‌افزارها.
سامانه نظارت محاوره‌ای (Conversational Monitor System)، سیستم‌عامل محصول شرکت IBM.
سامانه نرم‌افزار مدیریت مرکزی (central managment software)معنایی که بیشتر در سیستم‌های حفاظتی و امنیتی تصدیق پیدا می‌کند که به منظور کنترل نرم‌افزاری چند نقطهٔ تحت حفاظت دوربین مداربسته در یک سیستم کامپیوتری به وسیله یک نرم افزارصورت می‌گیرد.

سامانه مدیریت محتوا
سامانه مدیریت محتوا (به انگلیسی: Content management system)، یک برنامه رایانه ای است که امکان انتشار، ویرایش و مدیریت محتوا، سازماندهی، حذف و همچنین نگهداری از طریق یک رابط مرکزی فراهم می کند. یک سیستم مدیریت محتوا از دو عنصر تشکیل شده است:

نرم افزار مدیریت محتوا (CMA) که به مدیر محتوا یا نویسنده، که ممکن است دانش لازم در مورد زبان نشانه گزاری (HTML) را نداشته باشد، اجازه میدهد تا ایجاد، ویرایش و حذف محتوای یک وب سایت را بدون نیاز به تخصص یک وب‌مستر، مدیریت کند.

نرم افزار تحویل محتوا (CDA) که با تفسیر و استفاده از آن اطلاعات وب‌گاه را بروز رسانی می کند.

سامانه مدیریت محتوای وب
یک سیستم مدیریت محتوا (سیستم مدیریت محتوای وب) یک نرم افزار همراه و یا مستقل برای ایجاد، گسترش، مدیریت و ذخیره محتوا در صفحات وب است. محتوای وب سایت شامل متن، گرافیک، عکس، ویدئو، صدا و کد است که برای نمایش محتوا یا تعامل با کاربر استفاده می شود. مدیریت محتوا نقش زیادی در تجارت امروز دارد و پایه و اساس وبلاگ نویسی، انتشار مقالات، اخبار، توضیحات محصولات و … در وب سایت است.

تاریخچه
سامانه های مدیریت محتوا به صورت متن‌باز از سال ۱۹۹۰ پدیدار شدند. از مهم ترین سامانه های متن باز دنیا جوملا، وردپرس و دروپال می توان اشاره کرد. شما می توانید به راحتی یکی از سامانه های متن باز را روی فضای مجازی آپلود کرده و اقدام به طراحی سایت کنید.

ویژگی های سیستم مدیریت محتوا یا CMS

ویژگی های یک سیستم مدیریت محتوا ممکن است متفاوت با سایرین باشد ولی بیشتر آنها شامل انشار مبتنی بر وب، مدیریت قالب، کنترل نسخه، نمایه سازی محتوی، جستجو و بازیابی می باشند.

  • امکان انتشار مبنی بر وب به افراد اجازه می دهد تا با استفاده از یک یا مجموعه از قالب ها، که توسط سازمان تایید شده، اقدام به انتشار و ویرایش محتوا وب کنند.
  • امکان مدیریت قالب این اجازه را می دهد که اسناد شامل اسناد الکترونیکی و اسناد کاغذی اسکن شده به فرمت HTML یا قالب پرتابل (PDF) برای وب سایت تبدیل شوند.
  • مدیریت نسخه این امکان را فراهم می کند که محتوی به نسخه جدیدتر بروزرسانی یا نسخه های قبلی  بازگردانده شوند. مدیریت نسخه همچنین تمام تغییرات روی فایل ها که توسط افراد اعمال می شود را ثبت می کند.
  • ویژگی بعدی، نمایه سازی (indexing)، جستجو و بازیابی است. یک سیستم مدیریت محتوا، داده های داخل یک سازمان یا شاخص سازی می کند. که در نتیجه افراد میتوانند داده ها را از طریق سامانه بازیابی مدیریت محتوا با استفاده از کلمات کلیدی جستجو کنند.

چند سیستم مدیریت محتوا معروف

حال چند نمونه از معروف ترین سیستم های مدیریت محتوا را معرفی می کنیم که افراد با استفاده از آنها می توانند اقدام به طراحی سایت مورد نیاز خود کنند.

  • WordPress : وردپرس یک سیستم مدیریت محتوای ساده ولی قدرتمند است. وردپرس در ابتدا به عنوان یک سیستم وبلاگ نویسی ارائه شد و به آرامی محبوب شد و به محبوب ترین سیستم مدیریت محتوا تبدیل شد.  سهولت در استفاده ، فروم ها و پشتیبانی گسترده، پلاگین های متنوع، مطابقت با استانداردهای سئو و بهینه سازی از جمله ویژگی های برجسته این سیستم مدیریت محتوا ست.
  • Drupal : دروپال یک سیستم مدیریت محتوای ماژولار با امکانات زیاد است که برای بسیاری از انواع وب سایت ها، اعم از وبلاگ شخصی کوچک تا سایت شرکتی بزرگ قابل استفاده است.  ایجاد محتوا با کنترل دسترسی انعطاف پذیر، پشتیبانی از سیستم عامل های مختلف برای ویرایش محتوا، وجود تعداد زیادی ماژول متنوع ، قابلیت انعطاف پذیری برای هر نوع قالب ، طراحی سایت بر اساس تکنیک های سئو و بهینه سازی و قابلیت امنیت بالا از مهمترین ویژگی های دروپال است. انعطاف پذیری و امنیت بالا دروپال ، باعث شده تا وب سایتهای معتبری همچون کاخ سفید ، ناسا ، AOL و Yahoo Research این سیستم مدیریت محتوا را برای طراحی سایت انتخاب کنند.
  • Joomla : جوملا سیستم مدیریت محتوایی است که به شما امکان ساخت و طراحی سایت ها و برنامه های آنلاین قدرتمند را می دهد. بسیاری از ویژگی ها مثل کاربری آسان و قابلیت توسعه ، جوملا را به یکی از بهترین نرم افزار ایجاد وب سایت، تبدیل کرده است. فروم و پشتیانی قوی از دیگر مزایای سیستم مدیریت محتوای جوملا محسوب می شود.
رئوس مطالب

سطح بندی اطلاعات بر اساس گروه های کاربری – شیوه ذخیره سازی اطلاعات در CMS – ویژه گیهای سیستمهای مدیریت محتوا – مزایای استفاده از سیستم مدیریت محتوا نسبت به طراحی سایت اختصاصی – انواع سیستمهای مدیریت محتوا – مقیاس بزرگی وب سایت – انواع CMS از لحاظ نرم افزاری – دوبخش اصلی یک CMS – خصوصیات سیستمهای مدیریت محتوا معتبر – اهداف استفاده از CMS – سئوالاتی که قبل از ایجاد یک CMS باید پرسید؟ – مشکلات سیستمهای نگهدارنده اسناد (سیستمهای قدیمی تر از جوملا) – Sharepoint – امکانات Sharepoint – مزیتهای اصلی Sharepoint – موتورهای جستجوگر Search Engine – اصطلاحات ومفاهیم موتورهای جستجوگر – نحوه کار موتور جستجوگر – انواع موتورهای جستجو – تکنیک های بهینه سازی سایت برای موتورهای جستجوگر – SEO – پورتال Portal – ویژه گیهای پورتال – انواع پورتال

دانلود سیستمهای مدیریت محتوی CMS

سیستمهای پرداخت الکترونیک

نگاه کوتاه

 از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سیستم پرداخت، (به انگلیسی: payment system) مجموعه‌ای از ابزار، عوامل فنی، قانونی و اجتماعی است، که ارزش پولی را بین پرداخت کننده و گیرنده وجه، منتقل می‌کند.

به بیان ساده‌تر، سیستم پرداخت زیرساخت‌های فناوری و قانونی که انتقال ارزش میان دو طرف معامله را، میسر می‌سازد. در این تعریف، به دو موضوع اشاره شده است؛ نخست زیرساخت‌های فناوری و دیگری زیرساخت‌های قانونی.

منظور از زیرساخت‌های فناوری، مجموعه سخت‌افزارها و نرم‌افزارهایی است، که امکان انتقال ارزش را فراهم می‌سازد، که برای نمونه می‌توان به: شبکه کارت‌های اعتباری و دستگاه‌های خودپرداز اشاره کرد.

زیرساخت‌های قانونی؛ مجموعه قوانین، مقررات و توافق‌نامه‌هایی هستند، که از یک سیستم پرداخت، حمایت کرده و در طرفین معامله، ایجاد اطمینان و اعتماد می‌کنند.

شناخته شده‌ترین سیستم‌های پرداخت عبارتند از: سیستم پرداخت الکترونیکی و سیستم‌های معاملاتی بازار سهام، بازار اوراق قرضه، فارکس، بازار معاملات آتی و اختیار معامله، همچنین شبکه سوئیفت.

تاریخچه

ارتباط بین تجارت و تکنولوژی دیر زمانی است که وجود داشته و ادامه دارد. در واقع، یک پیشرفت تکنیکی باعث رونق تجارت شد و آن هم ساخت کشتی بود. در حدود ۲۰۰۰سال قبل از میلاد، فینیقیان تکنیک ساخت کشتی را بکار بردند تا از دریا بگذرند و به سرزمین‌های دور دست یابند. با این پیشرفت، برای اولین بار مرزهای جغرافیایی برای تجارت باز شد و تجارت با سرزمین‌های دیگر آغاز گشته و روشهای خلاقانه‌ای بصورتهای گوناگون به آن اضافه شد تا امروز که یکی از محبوبترین روشهای تجارت خرید اینترنتی در دنیای وب است. شما می‌توانید در زمانهای پرت، در هر زمان و مکان حتی با لباس خواب می‌توانید اینکار را بکنید. به معنای واقعی هر کسی می‌تواند صفحه اینترنتی خود را ساخته و کالاهای مورد نیازش را در آن ارایه دهد. البته تاریخچه تجارت الکترونیک با تاریخچه اختراعات قدیمی مثل کابل، مودم، الکترونیک، کامپیوتر و اینترنت پیوند خورده‌است. تجارت الکترونیک به شکل کنونی در سال ۱۹۹۱ محقق شد. از آن زمان هزاران هزار کسب و کار و تجار وارد این دنیا شده‌اند.درواقع تجارت الکترونیک برای اسان سازی معاملات اقتصادی به صورت الکترونیک تعریف شد. استفاده از این فناوری مانند تبادل الکترونیکی اطلاعات و انتقال الکترونیکی سرمایه، که هر دو در اواخر ۱۹۷۰ معرفی شده‌اند. و به شرکتها و سازمان‌ها اجازه ارسال اسناد الکترونیکی را داد. و اجازه تجارت کردن با ارسال اسناد تجاری مثل سفارشهای خرید یا فاکتورها را به صورت الکترونیکی، می‌دهد. با رشد و پذیرش کارت اعتباری، ماشین تحویلدار خودکار و تلفن بانک در دهه ۱۹۸۰ باعث فرم گیری تجارت الکترونیک شد. نوع دیگر تجارت الکترونیک سیستم رزرواسیون هواپیمایی بوسیله Sabre در امریکا و Travicom در بریتانیا، ارایه شده‌است. از دهه ۱۹۹۰ به بعد تجارت الکترونیک شامل اضافاتی مثل سیستم برنامه ریزی منابع سرمایه، داده کاوی، انبار داده شده‌است. در ۱۹۹۰، Tim Bermers-lee مرورگر وب جهان گسترده را اختراع کرد و شبکه ارتباطی اکادمیک را به سیستم ارتباطی هرروز و برای هر شخص در جهان وسیع دگرگون ساخت که اینترنت یا www خوانده می‌شود. سرمایه‌گذاری تجاری بروی اینترنت بخاطر کافی نبودن سرمایه‌گذاری کاملاً محدود شده بود. اگر چه اینترنت محبوبیت جهانی گسترده‌ای در حدود ۱۹۹۴ با استفاده از مرورگر وب Mosaic پیدا کرده بود. معرفی پروتکلهای امنیتی و DSL (اشتراک خط دیجیتال) که ارتباط مستمر را با اینترنت را اجازه می‌داد حدود ۵ سال طول کشید.. البته در سال ۲۰۰۰ بحران The dot-com bust باعث برشکستگی خیلی از شرکت‌های تجاری بزرگ و نتایج ناگواری را بوجود اورد، باعث بازبینی قوانین و افزایش مزایا و امکانات تجارت الکترونیک کردند و تا انتهای سال ۲۰۰۰، خیلی از شرکتهای تجاری امریکایی و اروپایی سرویس هایشان را از طریق اینترنت ارایه دادند. از ان موقع مردم به کلمه‌ای به عنوان تجارت الکترونیک با توانایی خرید کالاهای گوناگون از طریق اینترنت با استفاده از پروتکل‌های امنیتی و سرویس‌های پرداخت الکترونیکی که در ان مشارکت کردند، اشنا شدند. واز این زمان رقابت شدید بین شرکت‌ها و سازمانها شدت گرفتو با گذشت زمان هم اینرقابت تنگتر شده‌است. جالب این که تا پایان سال ۲۰۰۱ بیش از ۲۲۰ بیلیون دلار معاملات مالی توسط صدها سایت تجاری بر روی اینترنت انجام پذیرفته‌است و در همین سال مدل تجارت الکترونیک B2B دارای در حدود ۷۰۰ میلیارد تراکنش بود. و در سال ۲۰۰۷ سهم تجارت الکترونیک در خرده فروشی کل دنیا ۳٫۴٪ بوده‌است که انرا در سال ۲۰۱۰، ۵٫۱٪ اعلام نمودند که این امار رشد سریع این شیوه تجارت کردن را می‌رساند.

سیر زمانی

۱۹۷۹: Michael Aldrich خرید آنلاین را اختراع کرد

۱۹۸۱: Thomson Holidays اولین خرید انلاین B2B را در بریتانیا ایجاد کرد.

۱۹۸۲: Minitel سیستم سراسر کشور را در فرانسه بوسیله France Telecom و برای سفارش گیری انلاین استفاده شده‌است.

۱۹۸۴: Gateshead اولین خرید انلاین B2C را بنام SIS/Tesco و خانم Snowball در ۷۲ اولین فروش خانگی انلاین را راه انداخت.

۱۹۸۵: Nissan فروش ماشین و سرمایه‌گذاری با بررسی اعتبار مشتری به صورت انلاین از نمایندگی‌های فروش

۱۹۸۷: Swreg شروع به فراهم اوردن ومولف‌های اشتراک افزار و نرم‌افزار به منظور فروش انلاین محصولاتشان از طریق مکانیسم حسابهای الکترونیکی بازرگانی.

۱۹۹۰: Tim Berners-Lee اولین مرورگر وب را نوشت، وب جهان گستر، استفاده از کامپیوترهای جدید

۱۹۹۴: راهبر وب گرد: Netscape در اکتبر با نام تجاری Mozilla ارایه شد. Pizza Hut در صففحه وب سفارش دادن انلاین را پیشنهاد داد. اولین بانک انلاین باز شد. تلاشها برای پیشنهاد تحویل گل و اشتراک مجله به صورت انلاین شروع شد. لوازم بزرگسالان مثل انجام دادن ماشین و دوچرخه به صورت تجاری در دسترس قرار گرفت. Netscape 1.0 در اواخر ۱۹۹۴ با رمزگذاری SSL که تعاملات مطمئن را ایجاد می‌کرد، معرفی شد.

۱۹۹۵: Jeff Bezos، Amazon.com و اولین تجارتی ۲۴ ساعته رایگان را راه انداخت. ایستگاه‌های رادیوی اینترنتی رایگان، رادیو HK ورادیوهای شبکه‌ای شروع به پخش کردند. Dell و Cisco به شدت از اینترنت برای تعاملات تجاری استفاده کردند. eBay توسط Pierre Omidyar برنامه نویس کامپیوتر به عنوانوب سایت حراج بنیانگذاری شد.

۱۹۹۸: توانایی خریداری و بارگذاری تمبر پستی الکترونیکی برای چاپ از اینترنت. گروه Alibaba در چین با خدمات B2B و C2C, B2C را با سیستم خود تاییدی تاسیس شد.

۱۹۹۹: Business.com به مبلغ ۷٫۵ میلیون دلار به شرکتهای الکترونیکی فروخته شد. که در سال ۱۹۹۷ به ۱۴۹٬۰۰۰ دلار خریداری شده بود. نرم‌افزار اشتراک گذاری فایل Napster راه‌اندازی شد. فروشگاه‌های ATG برای فروش اقلام زینتی خانه به صورت انلاین راه‌اندازی شد.

۲۰۰۰: The dot-com bust

۲۰۰۲: ای‌بی برای پی‌پال ۱٫۵ میلیون دلار بدست اورد. Niche شرکت‌های خرده فروشی و فروشگاه‌های CSN و فروشگاهای شبکه‌ای را با منظور فروش محصولات از طریق ناحیه‌های هدف مختلف نسبت به یک درگاه متمرکز.

۲۰۰۳: Amazon.com اولین سود سالیانه خود را اعلان کرد.

۲۰۰۷: Business.com بوسیله R.H. Donnelley با ۳۴۵ میلیون دلار خریداری شد.

۲۰۰۹: Zappos.com توسط Amazon.com با قیمت ۹۲۸ میلیون دلار خریداری شد. تقارب خرده فروشان و خرید اپراتورهای فروش وبسایتهای خصوصی RueLaLa.com بوسیله GSI Commerce به قیمت ۱۷۰ میلیون دلار بعلاوه سود فروش از تا سال ۲۰۱۲.

۲۰۱۰: Groupon گزارش داد پیشنهاد ۶ میلیار دلاری گوگل را رد کرده‌است. در عوض این گروه طرح خرید وب سایتهای IPO را تا اواسط ۲۰۱۱ دارد.

۲۰۱۱: پروژه تجارت الکترونیک امریکا و خرده فروشی انلاین به ۱۹۷ میلیارد دلار رسیده‌است که نسبت به ۲۰۱۰ افزایش ۱۲ درصدی داشته‌است. Quidsi.com, parent company of Diapers.comتوسط Amazon.com به قیمت ۵۰۰ میلیون بعلاوه ۴۵ میلیون بدهکاری و تعهدات دیگر خریداری شد.

چکیده

تجارت الکترونیکی را می‌توان انجام هرگونه امور تجاری بصورت آنلاین و ازطریق اینترنت بیان کرد. این تکنیک در سالهای اخیر رشد بسیاری داشته‌است و پیش‌بینی می‌شود بیش از این نیز رشد کند. تجارت الکترونیکی به هرگونه معامله‌ای گفته می‌شود که در آن خرید و فروش کالا و یا خدمات از طریق اینترنت صورت پذیرد و به واردات و یا صادرات کالا ویا خدمات منتهی می‌شود. تجارت الکترونیکی معمولاً کاربرد وسیع تری دارد، یعنی نه تنها شامل خرید و فروش از طریق اینترنت است بلکه سایر جنبه‌های فعالیت تجاری، مانند خریداری، صورت بردار ی از کالاها، مدیریت تولید و تهیه و توزیع و جابه‌جایی کالاها و همچنین خدمات پس از فروش را در بر می‌گیرد. البته مفهوم گسترده‌تر تجارت الکترونیک کسب و کار الکترونیک می‌باشد.

جایگاه تجارت الکترونیک در کشورهای جهان


در ایران[ویرایش]در مدت کوتاهی که از آغاز عمر تجارت الکترونیک در جهان معاصر می‌گذرد، این فعالیت رشد بی سابقه‌ای را در کشورهای پیشرفته داشته‌است و پیش بینی می‌شود در آینده نزدیک با سرعت شگفت انگیزی در سطح جهان توسعه یابد. بر اساس آمار محاسبه شده موسسات معتبر اقتصادی نیز پیش بینی شده‌است که گستره این فعالیت تا سال ۲۰۱۰ به طور متوسط ۵۴ الی ۷۱ درصد رشد خواهد کرد که نشان دهنده شتاب دار بودن حرکت آن است.[۲]

تجارت الکترونیک در ایران بسیار نوپا و در مراحل اولیه‌است. اما اهمیت فناوری اطلاعات باعث شده تا تدوین و اجرای قوانین و لوایح مورد نیاز در این عرصه همواره مد نظر مسئولان ایران باشد. اما به‌نظر می‌رسد با وجود برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی متعدد هنوز میزان آگاهی افراد و تجار کشور از نحوه استفاده از امکانات موجود برای تجارت الکترونیک کم است. از سوی دیگر نبود شناخت از میزان امنیت موجود در شبکه داخلی و جهانی باعث شده‌است که اطمینان لازم وجود نداشته باشد[۳] البته برخی از فروشگاه‌های اینترنتی با استفاده از روش‌هایی مانند نماد اعتماد، تحویل درب منزل و یا گارانتی برگشت وجه سعی کرده‌اند تا اعتماد خریداران را جلب نمایند. پیشبینی می‌شود که فروشگاه‌های اینترنتی بتدریج جای خود را در میان خریداران پیدا خواهند کرد.

انواع تجارت الکترونیک

تجارت الکترونیک را می‌توان از حیث تراکنش‌ها(Transactions) به انواع مختلفی تقسیم نمود که بعضی از آنها عبارتند از:

  • ارتباط بنگاه و بنگاه (B2B): به الگویی از تجارت الکترونیکی گویند، که طرفین معامله بنگاه‌ها هستند.
  • ارتباط بنگاه و مصرف کننده (B2C): به الگویی از تجارت الکترونیک گویند که بسیار رایج بوده و ارتباط تجاری مستقیم بین شرکتها و مشتریان می‌باشد.
  • ارتباط مصرف کننده‌ها و شرکتها (C2B): در این حالت اشخاص حقیقی به کمک اینترنت فراورده‌ها یا خدمات خود را به شرکتها می‌فروشند.
  • ارتباط مصرف‌کننده با مصرف‌کننده (C2C): در این حالت ارتباط خرید و فروش بین مصرف‌کنندگان است.
  • ارتباط بین بنگاه‌ها و سازمان‌های دولتی (B2A): که شامل تمام تعاملات تجاری بین شرکتها و سازمانهای دولتی می‌باشد. پرداخت مالیاتها و عوارض از این قبیل تعاملات محسوب می‌شوند.
  • ارتباط بین دولت و شهروندان (G2C): الگویی بین دولت و توده مردم می‌باشد که شامل بنگاه‌های اقتصادی، موسسات دولتی و کلیه شهروندان می‌باشد. این الگو یکی از مولفه‌های دولت الکترونیک می‌باشد.
  • ارتباط بین دولت‌ها (G2G): این الگو شامل ارتباط تجاری بین دولتها در زمینه‌هایی شبیه واردات و صادرات می‌باشد.

البته باید گفت که انواع بالا کاملاً مستقل از هم نیستند و گاهی که تاکید بر خرید و فروش ندارند در قالب کسب و کار الکترونیک می‌آیند[۴]

رئوس مطالب

سیستمهای پرداخت الکترونیک